Powiedzieć „swoją przyszłość wiążę z psami” jest łatwo, trudniej natomiast określić co dokładnie takie stwierdzenie oznacza. Na pytanie o to, czym można się zajmować – zarówno w zawodowym, jak i hobbystycznym aspekcie – tak, aby psy były stale obecne w życiu postaram się odpowiedzieć w cyklu rozmów z rozmaitymi specjalistami z zakresu szeroko pojętej kynologii. Dziś przed Wami tajniki swojego zajęcia ujawni lekarz weterynarii, Kasia Kowalczuk.
***
D.: Bardzo dziękuję Ci, że zgodziłaś się poświęcić mi swój czas. Zacznijmy od najbardziej podstawowej kwestii – powiedz mi, jak zostać weterynarzem?
Kasia: Prosta sprawa, trzeba skończyć studia. Ale jeżeli chcemy przeanalizować drogę kariery przyszłego lekarza weterynarii tak całkiem, całkiem od początku to taka osoba musi kierować się na profil biologiczno-chemiczny. Żeby zostać przyjętym na studia należy zdać na maturze biologię i chemię na poziomie rozszerzonym, do tego wysoko. W Polsce jest kilka uczelni, na których można kształcić się w zakresie medycyny weterynaryjnej: Warszawa, Poznań, Lublin, Wrocław, Olsztyn i Kraków. Jednolite studia magisterskie trwają 11 semestrów. Nie kończą się praca magisterską, tylko ostatnim egzaminem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwagi? Opinie? Chętnie poznam Twoje zdanie.
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.